Zgaś Ryzyko

Jeżeli dodać do tego 300-400 zgonów rocznie w wyniku zatruć tlenkiem węgla, to wyłania się sytuacja wymagająca podjęcie zdecydowanych działań w celu ograniczenia tych groźnych zdarzeń.

Paradoksalnie, najwięcej – bo ponad 80% wszystkich przypadków śmiertelnych – ma miejsce w obiektach mieszkalnych, czyli w miejscach, gdzie co do zasady czujemy się najbezpieczniej. Ponadto najwięcej ofiar pożarów ginie przed przybyciem straży pożarnej. Zmniejszenie tego tragicznego żniwa stanowi bardzo trudne wyzwanie, gdyż budynki mieszkalne pozostają praktycznie poza nadzorem administracyjno-kontrolnym służb publicznych.

Tragedię tej sytuacji potęguje świadomość, że większości ofiar tych pożarów oraz zatruć tlenkiem węgla można by zapobiec. Jak pokazują doświadczenia większości wysokorozwiniętych państw, po osiągnięciu określonego poziomu rozwoju technologicznego, dalsze inwestowanie w rozwój potencjału interwencyjnego, choć konieczne, nie skutkuje już proporcjonalnym spadkiem liczby pożarów oraz ich ofiar. Doświadczenia te potwierdzają jednocześnie, że obniżenie liczby ofiar pożarów oraz zatruć tlenkiem węgla, choć niezwykle trudne, jest jednak możliwe. Osiągniecie sukcesu na tym polu wymaga jednak intensywnych i skoordynowanych działań wielu instytucji publicznych (nie tylko straży pożarnej).

Pożary oraz zatrucia tlenkiem węgla, obok naturalnych klęsk żywiołowych, stanowią największe zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi przebywających w budynkach. Są także przyczyną ogromnych strat materialnych. Dlatego też istnieje potrzeba nadania bezpieczeństwu pożarowemu w Polsce, wzorem innych wysokorozwiniętych państw, najwyższej rangi społecznej oraz spowodowania, aby stało się ono przedmiotem powszechnej troski.

Dostrzegając te problemy, Komendant Główny PSP, zainicjował opracowanie i podjął się koordynacji dziesięcioletniego programu, ukierunkowanego na ograniczenie liczby ofiar pożarów oraz zatruć tlenkiem węgla w Polsce, któremu nadano nazwę „Zgaś ryzyko”.